Lopacinski.com

Strona o okolicach Stanisławowa Pierwszego

1784 – Grunta probostwa Nieporęckiego

Wymiar Geometryczny Wszystkich Gróntow do Probostwa Niepotętskiego Należący

[ostania aktualizacja 9.10.2021]

Szczegółowy plan posiadłości należących do pobostwa nieporęckiego sporządzony 27 lipca 1784 roku przez geometrę przysięgłego Bojanowicza. Na arkuszu jest siedem niezależnych części przedstawiających różne fragmenty posiadłości probostwa. Wszytkie fragmenty są zorientowane geograficznie (północ jest prawym dolnym narożniku mapy). Fragmenty są opisane, ale w opisach autor mapy posługuje się nieistnijącymi już dzisiaj toponimami i aby ulokować je na współczesnej mapie musimy skorzystać z topnimów znajdujących się napie lasów klucza nieporętskiego.

Najciekawszym fragmentem mapy jest obszar przedstawiający okolice kościoła otoczonego cmentarzem. Po prawej stronie (północny-zachód) od kościoła jest plebania wraz z oborą i stodołą. Poniżej plebani są  sad i sadzawka. Po lewej stronie od plebani oznaczony literą „F” – „grunt orny ogrodem zwany”. Powyżej i po lewej „Góry Piaszczyste”. Poniżej kościoła, gdzieś na obecnym parkingu urzędu gminy, oznaczony literą C jest szpital.
Współczesna ulica Jana Kazimierza jest opisana jako „Gościniec za Wsią”. W dolnej części dzisiejszego placu Wolności przy Jana Kazimierza, częściowo w miejscu dzisiejszej „Zabłobianki” znajdował się duży budynek o wymiarach 45 x 13 metrów (10×3 pręty) karczmy skarbowej Nieporętskiej. Przy ulicy Dworcowej znajdował się Browar Skarbowy Nieporętcki – litera „E”. W pobliżu browaru była „Sadzawka Dworska Zarosła” – litera „K”, a po prawej od browaru „ogród piwowara” i „ogród karczmarza”. Po lewej od browaru były: ogród ogranisty „H” i ogrody dworskie „J” i dalej ogrody chłopskie. Po drugiej stronie dzisiejszej ul. Dworcowej, czyli „gościńca przez wieś Nieporęt” było „podwórze dworskie” – litera „X”

Antoni Bojanowicz sporządził również w 1793 roku plan Rembelszczyzny.  Prawdopodobnie jego dziełem jest trakt prowadzący z Nieporętu do Rembelszczyzny – wcześniej w kierunku Warszawy droga wiodła przez Kąty Węgierskie, co wyraźnie widać na mapie Deutsha.

Ciekawy opis działalności Antoniego Bojanowskiego można znaleźć w artykule „Jak IMC pan Filip Campioni oraz geometra RP i JKM rolnictwo krajowe doskonalili” – część 1 – str. 24 , część 2 – str. 26.

Archiwum Narodowe w Krakowie – Zespół 29/663, sygn. Zb. kart VI 424.