[Ostatnia aktualizacja 10.10.2021]
Mapa wsi Rembelszczyzna sporządzona według pomiaru z 22 sierpnia 1793 roku przez jometrę przysięgłego Antoniego Bojanowicza. Mapa znajduje się w Archiwum Głównym Akt Dawnych w Warszawie w zasobie Archiwum Potockich z Jabłonny 349 sygn 211.
Mapa jest w nietypowej orientacji – północ jest na dole mapy.
Po obróceniu mapy do orientacji do której jesteśmy bardziej przyzwyczajeni ukazuje nam się taki obraz mapy [tutaj zrobiłem błąd – Bojanowicz do określenia północy posługiwał się busolą, a 1793 roku biegun magnetyczny ziemi był innym miejscu niż teraz – mapa powinna być przekręcona o kilkanaście stopni bardziej w prawo]. Po kliknięciu prawym klawiszem myszy i „otwórz w nowym oknie” możemy powiększyć mapę i zobaczyć dodatkowo naniesione na nią odległości.
Próba ustalenia lokalizacji dawnej wsi Rembelszczyzna wymaga spojżenia na trochę starszą mapę. Na mapie z 1845 roku mamy pokazane zabudowania wsi Rembelszczyzna w dwóch miejscach – przy wieży telegrafu optycznego w okolicach dzisiejszej Strużańskiej oraz 700 metrów na południowy zachód od telegrafu. W lokalizacji wsi dodatkowo może nam pomóc fragment kanału Bródnowskiego biegnący na któtkim odcinku prawie dokładnie ze wschodu na zachód. Przy tych zabudowaniach jest zaznaczony kształt pól, trochę przypominający kształt pól z naszej mapy Rembelszczyzny.
Prawdopodobnie więc wieś Rembelszczyzna w XVIII wieku znajdowała się na terenie na terenie oraz na północny zachód od dzisiejszej gazowni w Rembelszczyźnie. Na geoportalu w warstwie cieniowania można próbować się doszukać na północ od gazowni śladów przebiegu kanałów zaznaczonych w 1793 roku.
Około dziesięciu – piętnastu lat później dokonano spisu ludności dóbr Nieporęckich i Wilanowskich [AGAD 342-26-134]. W Rembelszczyźnie mieszkali wówczas:
- Mateusz Szczur
- Jan Rembelski
- i bratanica Julianna (k)
- Antoni Krawczyk
- Felix Rembelski (k)
- Mateusz Rembelski
- Kacper Rembelski
- Tomasz Karas (k)
- Jacenta Bogdanowiczowa (k)
- Grzegorzowa Rembelska wdowa
- Jakub Rybarczyk
(literą „k” oznaczyłem komorników, pozostali to gospodarze).
Antoni Bojanowicz sporządził również w1784 r. mapę „Grunta probostwa Nieporęckiego„.